14 Kasım 2014 Cuma

İçimizden Biri Ağıtı

Paul Klee - Senecio
en dehşet dolu günlerin sonunda bile
derin bir uykuya
dalabilirim.

benim korkularım beni kabuslarda
takip etmeyi sever,
uykusuzluktansa.

bir uyku zira,
katlanabileceğiniz kabusların
şiddeti ile ölçülür.

kahredici yalnızlığımsa hep
sakin bir mutluluğun
ılıklığında yakalar beni.

şu hayatta hiçbir şeyin
öylece sürüp gitmeyeceğini
göstermek için.

en büyük huzursuzluklarımı
dostlarımın arasında
çektim.

elimi uzattığımda tutulmadı ya da
ben uzatılan eli
tutmayı beceremedim.

nice sohbetim olmuştur,
konuşulanı dilemek
istemeyen insanlarla.

yaralı bir hayvanın homurtusu
gibi şiddetli çıkan
kelimelere sağır.

nice yara bere aldım
dolu dizgin koşarken
yoluma güvenerek.

ya ben kördüm ya da
gizlenmişti tuzaklar
güvenin ortasında.

dostlarım,
anlayacağınız ben,
biraz kırık-dökük
biriyim.

(sizin gibi)

hevesleri kursağını aşmasına
pek izin verilmemiş
en mutlu anlarında bile
kalbi kırılmış biri.

14 Kasım 14

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder