kendini ifade edememenin sancısı
güller, cam güzelleri,
küçük orospular
çiçeklere su verdin mi?
ben yolları küçük adımlarımla aldım
zavallı bedenimdeki sancılar
göğüs kafesimin altında ve üstünde,
rektumumda ve midemde
ağzımı kapatıyorum sustuğum her
sözcüğe
ayaklarımı kesiyorum çıktığım her
yola
kalbimin kırmızı kan ağrıları
damarlarımda, ciğerimde
uyluklarımda değişen hücrelerin
şarhoş dansı
doktor ben kanser değilim
kanser benim, kanser hepimiziz.
elime aldığımda kalbimi atom
bombası
ritm sıfır nokta sekiz,
biliyorsunuz dalgası bu
yok oluşa yaklaşmanın
benim babamın damarlarını açtılar
neşterlerle,
ameliyathane soğukları,
doktorun başı öne eğik
bilgeliği-bilgisizliği
çiçekler diyorum
doktor
kaldır kafanı gözlerime bak
babamın rektumuna soktun mu derece
ölçerini?
ellerimi senin ellerinde bıraktım,
rektumumu otel odasının ucuz
pisliğine teslim ettim,
ben ne zaman sana uzansam
kollarım kırıldı.
lütfen sus bu gece, lütfen konuş
lütfen asla
susma.
o vapura el ele binelim ve sen
susma…
04 Temmuz 2014
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder